Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για τους φορολογούμενους

Ενώπιον δύσκολων αποφάσεων θα βρεθεί η κυβέρνηση τον Νοέμβριο, καθώς η κόντρα ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για το θέμα των τραπεζών φαίνεται ότι οδηγεί σε εξελίξεις που θα επηρεάσουν το πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς μέσω του νόμου Κατσέλη.
Το θέμα είναι σοβαρό, καθώς το Ταμείο εμφανίζεται ανυποχώρητο στο αίτημά του για νέα επισκόπηση της ποιότητας των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών (AQR) και υποστηρίζει στις εκθέσεις του ότι θα χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση έως και 10 δισ. ευρώ.
Οι αναλυτές λένε ότι εφόσον η ΕΚΤ και η Γερμανία δεν προτίθενται να δώσουν στο Ταμείο το AQR και μια πιθανή νέα ανακεφαλαιοποίηση, θα πρέπει να δώσουν κάτι για να ικανοποιήσουν το αίτημά του να αντιμετωπιστεί πιο επιθετικά το ζήτημα των κόκκινων δανείων, ώστε το ΔΝΤ να μη συνεχίσει να κάνει ζημιά στην αξιοπιστία τόσο της χώρας όσο και του τραπεζικού συστήματος και να κλείσει επιτέλους την κουβέντα περί ανακεφαλαιοποίησης. Η ισχύς του νόμου Κατσέλη για την πρώτη κατοικία εκπνέει στο τέλος του 2018. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι σε λίγες ημέρες θα είναι έτοιμη η ηλεκτρονική πλατφόρμα του υπουργείου Δικαιοσύνης όπου με ένα κλικ τα ακίνητα θα βγαίνουν στο σφυρί.
Δηλαδή έχουμε προσπάθεια διάσωσης των τραπεζών με κάθε κόστος. Ή με 4η ανακεφαλαιοποίηση, που θα την πληρώσουν όλοι οι καταθέτες, ή με πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Όλα για τις τράπεζες λοιπόν, με θυσία τους Έλληνες φορολογούμενους.
Από την άλλη, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι στα όρια της φτώχειας βρίσκεται το 50% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
Ενδεικτικά:
200.000 ενώ εργάζονται 8 ώρες ημερησίως στην πράξη καταχωρίζονται ως μερικώς απασχολούμενοι.
300.000 εργαζόμενοι ενώ απασχολούνται ως μισθωτοί στην πράξη είναι αυτοαπασχολούμενοι αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών.
900.000 στον ιδιωτικό τομέα ενώ εργάζονται καθημερινά και κανονικά μισθοδοτούνται µε καθυστέρηση από έναν μέχρι 15 μήνες.
Ο ομότιμος καθηγητής Οικονομικών και Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης εκτίμα ότι τα επόμενα χρόνια το όριο της φτώχειας θα βρεθεί σε υψηλότερα επίπεδα, διότι εκτός από τη μείωση των εισοδημάτων δημιουργείται σταδιακά μια νέα κατηγορία, οι λεγόμενοι εργαζόμενοι-φτωχοί, οποίοι εργάζονται με ευέλικτη μορφή απασχόλησης και οι αμοιβές τους κυμαίνονται από 200 έως 300 ευρώ τον μήνα, δηλαδή κάτω από 4.150 ευρώ ετησίως που είναι το όριο της φτώχειας σήμερα.
Δηλαδή, προσπαθούν να διασώσουν τις τράπεζες με κάθε κόστος, και αφήνουν στο έλεος του Θεού τους πολίτες που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στη φτώχεια. Και οι λύσεις που προτείνουν απαιτούν θυσία των φορολογούμενων.