Άσχετοι με τα προβλήματα υπουργοί και βουλευτές

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Έχουμε δει πολλές φορές άσχετους υπουργούς να μιλάνε με γενικολογίες για θέματα των υπουργείων, επειδή στην πραγματικότητα δεν τα γνωρίζουν καθόλου. Κακούς υπουργούς και με ρηχά επιτελεία ζήσαμε. Υπουργούς όμως τόσο άσχετους και απληροφόρητους ουδέποτε. Εξήγηση υπάρχει. Και είναι επίσης τραγική. Δεν έχουν απολύτως καμία διάθεση να μάθουν. Αποφεύγουν με κάθε τρόπο τον διάλογο με παραγωγικές ή κοινωνικές ομάδες που έχουν επιχειρήματα και τρανταχτά παραδείγματα για τα προβλήματα που κουβαλούν. Και οχυρωμένοι σε μια, κατ’ επίφαση, αριστερή κουλτούρα για δήθεν σωτηρία του τόπου αγωνιούν εμφανώς (όταν και όποτε κουβεντιάζουν) μήπως και ξεστρατίσουν από τα καλούπια της σκόπιμης ασάφειας μέσα στην οποία ανακατώνουν την ιδεολογία τους. Βεβαίως έτσι όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας τους. Όμως πρόκειται για σημαντικά θέματα που έχουν να κάνουν με άμεσες και ζωτικές ανάγκες λειτουργίας της οικονομίας, της κοινωνίας και του κράτους. Αφορά τις ανταποδοτικές υποχρεώσεις του κράτους προς τους φορολογούμενους πολίτες του.

Ας πάρουμε το πολύπλευρο θέμα των εργασιακών σχέσεων σε συνδυασμό με την ανεργία και τον ρόλο που μπορούν να παίξουν οι επενδύσεις στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Τουλάχιστον 5 κεντρικές και περιφερειακές Οργανώσεις έχουν παρουσιάσει συνδυαστικά τις ανάγκες της βιομηχανίας με τη λύση εργασιακών προβλημάτων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η συζήτηση ουδέποτε οδηγήθηκε σε “δια ταύτα”. Ουδέποτε συνεχίστηκε. Ουδέποτε ανακινήθηκε. Η επιχειρηματολογία των εκπροσώπων των επιχειρήσεων έμεινε στο ράφι του υπουργείου ή ξεχάστηκε στο σακίδιο του συμβούλου που μετείχε στην κουβέντα.

Τα ίδια και στο ενεργειακό ως λειτουργικό κόστος και ως συντελεστή στην παραγωγή και την εξωστρέφειά της. Η απάντηση των υπουργικών και οικονομικών επιτελείων της κυβέρνησης, που κατά καιρούς έγιναν αποδέκτες του μεγέθους τους προβλήματος, για τις κατά 40% επιβαρύνσεις (σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη) παραπέμπει πάλι σε κάποια μελλούμενη αναπτυξιακή πολιτική φάντασμα.

Όταν οι υπουργοί ή οι αναπληρωτές καλούνται σε συγκεντρώσεις (με αντικείμενο την οικονομία και ιδίως τις κατευθύνσεις για την ανάπτυξη) οι θέσεις που προβάλλουν, αναλύουν ή υπογραμμίζουν, ως κυβερνητική γραμμή, είναι ανατρεπτικές εκείνων που είχαν γίνει (έστω και μερικώς) κατανοητά στις επιμέρους ή κατ ιδίαν συζητήσεις.

Να υπενθυμίσουμε στο ΣΥΡΙΖΑ ότι την γλώσσα των διφορούμενων και της σκόπιμης ασάφειας την “εφηύρε” το ΠΑΣΟΚ 35ετίας αλλά ούτε αυτοί έπεισαν.

Τα παραπάνω προέκυψαν και χθες στη Βουλή. Για άλλη μια φορά διαπίστωσε όποιος παρακολούθησε χθες το βράδυ το κανάλι της Βουλής στην διαδικασία στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής των Ελλήνων για τον Εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων, ότι έλεγαν ό,τι ήθελαν, χωρίς να είναι γνώστες επί του θέματος. Είναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους που τους έστειλε ο Έλληνας πολίτης με την ψήφο του στη Βουλή, για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του, να μιλάει με γενικολογίες  για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως οι παράνομες υπερχρεώσεις των Τραπεζών στους καταναλωτές – δανειολήπτες. Και εκτός αυτού, να τους δίνει το νομοσχέδιο την δυνατότητα  – με τις ευλογίες των 300 βουλευτών – και την υπερεξουσία. για να νομιμοποιήσουν όλες τις παρανομίες τους. Άξιοι του μισθού τους οι 300 βουλευτές μας!!!!