Αποτυχία Στουρνάρα σε όλα τα επίπεδα

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Είναι γεγονός ότι η πρόσφατη αποτυχία του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να πείσει την ΕΚΤ να διατηρηθεί το waiver, δηλαδή,  η δυνατότητα ελληνικά ομόλογα να είναι επιλέξιμα σε πράξεις νομισματικής πολιτικής, έφερε στο προσκήνιο την πολιτική που ακολουθεί ο κ. Στουρνάρας και εν πολλοίς φαίνεται ότι ακολουθεί μία δική του ατζέντα, η οποία δεν είναι απαραίτητα υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο κύριος διοικητής εργάζεται και εξυπηρετεί υπέρ ξένων και αλλότριων συμφερόντων.

Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τη μυστική συνάντηση Στουρνάρα – Μητσοτάκη στο σπίτι του δεύτερου. Έχουν περάσει δύο μήνες και ακόμη δεν έχει γίνει γνωστό τι συζητήθηκε μεταξύ των δύο ανδρών. Είναι γνωστό ότι αμφότεροι δεν συγκαταλέγονται στους υποστηρικτές της «καθαρής εξόδου» από τα Μνημόνια τον Αύγουστο. Ο μεν πρόεδρος της Ν.Δ. την αμφισβητεί, ο δε διοικητής της ΤτΕ, ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με τις διαθέσεις των δανειστών, τάσσεται υπέρ της προληπτικής πιστωτικής γραμμής. Οι πληροφορίες όμως λένε ότι δεν συζήτησαν για την έξοδο από το μνημόνιο, αλλά για τα δάνεια της Νέας Δημοκρατίας που αγγίζουν τα 200 εκατομμύρια ευρώ. Είναι πασιφανές ότι η Νέα Δημοκρατία έχει καταστεί σε έναν μεγάλο στρατηγικό κακοπληρωτή και φαίνεται ότι ζητάει τη βοήθεια του κ. Στουρνάρα για να… εξαφανίσει τις οφειλές. Το γεγονός ότι η ΝΔ είναι στρατηγικός κακοπληρωτής δεν βοηθάει καθόλου στο προφίλ του νοικοκυρέματος που θέλει να φτιάξει για το κόμμα του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον μελλοντικό πρωθυπουργό να μιλάει για «κόκκινα» δάνεια και στρατηγικούς κακοπληρωτές τη στιγμή που το ίδιο το κόμμα του είναι ένας από αυτούς!

Βέβαια, η σχέση Στουρνάρα – Νέας Δημοκρατίας ξεκινάει από την εποχή που ο πασόκος Στουρνάρας ήταν υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά. Όλοι θυμούνται πως ο Στουρνάρας και η Νέα Δημοκρατία ευθύνονται για μία από τις μεγαλύτερες ντροπές στη σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία που δεν είναι άλλη από την ψήφιση του άρθρου 78  που προσφέρει ασυλία σε  ενδεχόμενη απιστία στελεχών διοικήσεων τραπεζών για δάνεια που έχουν χορηγηθεί σε νομικά πρόσωπα του δημόσιου και ευρύτερου τομέα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, δηλαδή στα πολιτικά κόμματα. Με αυτό τον τρόπο Στουρνάρας και ΝΔ κατήργησαν το δικαίωμα της Δικαιοσύνης να ελέγχει τη διοίκηση μιας τράπεζας που έδωσε θαλασσοδάνεια πολλών εκατομμυρίων χωρίς εγγυήσεις. Βέβαια, μόνο ως συνένοχος μπορεί να χαρακτηρισθεί ο ΣΥΡΙΖΑ που τότε μπορεί να αντιδρούσε και να μην ψήφισε, αλλά εδώ και τρία χρόνια δεν έχει τροποποιήσει το συγκεκριμένο άρθρο και η αδικία παραμένει…

Όπως και να έχει η πτώση του Γιάννη Στουρνάρα είναι γεγονός, καθώς φαίνεται ότι έχει απογοητεύσει και τα ξένα κέντρα αποφάσεων τα οποία τον στήριζαν φανατικά τα τελευταία χρόνια. Ο κ. Στουρνάρας έχει μείνει με μοναδικό του σύμμαχο (μέχρι πότε;) τη Νέα Δημοκρατία, καθώς ακόμα ελπίζει ότι κάποια μέρα θα γίνει Παπαδήμος και θα του ζητήσουν ως απομηχανής θεός να σώσει τη χώρα… Η προσγείωση στην πραγματικότητα θα είναι οδυνηρή για τον κ. Στουρνάρα και την ματαιοδοξία του και από το Μέγαρο Μαξίμου που ονειρευόταν να πάει, δεν αποκλείεται τελικά να μπει κάπου αλλού με μεγαλύτερους τοίχους και κάγκελα…