Ακόμα μεγαλύτερη πίεση για τα “κόκκινα” δάνεια ζητά η ΕΚΤ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Ως πρώτη προτεραιότητα θέτει η Τραπεζική Εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας την αντιμετώπιση των “κόκκινων” δανείων. Η ΕΚΤ το νέο έτος θα αρχίζει να πιέζει πολύ πιο ασφυκτικά τις τράπεζες για να μειώσουν τα συγκεκριμένα δάνεια. Οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις και οι πωλήσεις δανείων θα ενταθούν και θα πλήξουν ακόμα και ανθρώπους με μικρές οφειλές και ακίνητα χαμηλής αξίας. Η κυβέρνηση θα παρουσιάσει την επερχόμενη λαίλαπα ως την τελευταία δυσκολία, προκειμένου να βγει η χώρα από τα μνημόνια.

Όπως όλα δείχνουν το 2018 η τραπεζική εποπτεία θα κινηθεί με άξονα τέσσερις τομείς προτεραιότητας: Επιχειρηματικά μοντέλα και παράγοντες που επηρεάζουν την κερδοφορία, πιστωτικός κίνδυνος, διαχείριση κινδύνων και δραστηριότητες που περιλαμβάνουν πολλαπλές διαστάσεις κινδύνου. Η ΕΚΤ θέλει να τελειώνει μέσα στο 2018 με τα “κόκκινα” δάνεια και να μειώσει τον αριθμό τους σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην αποτελούν κίνδυνο για τις ελληνικές τράπεζες. Η ΕΚΤ προσπαθεί να πείσει ότι τα “κόκκινα” δάνεια ευθύνονται για το πρόβλημα ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών και οι πλειστηριασμοί με τις πωλήσεις στα funds θα ερμηνεύονται από την κυβέρνηση ως απαραίτητες ενέργειες για να μη χρειασθεί μια νέα ανακεφαλαιοποίηση.

Βέβαια, το ερώτημα που τίθεται και παραμένει αναπάντητο είναι τι έγιναν τα πολλά εκατομμύρια των τριών προηγουμένων ανακεφαλαιοποιήσεων. Δάνεια δεν δόθηκαν σε μικρούς επιχειρηματίες, bank run είναι αδύνατο λόγω των capital controls, οπότε γιατί μετά από τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις που πλήρωσε με το αίμα του ο ελληνικός λαός, οι τράπεζες εξακολουθούν να κινδυνεύουν; Πραγματικά, θέλουν ΕΚΤ και κυβέρνηση να πιστέψουμε πως οι δανειολήπτες θα φταίνε αν καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα; Είναι δυνατόν να κατηγορούν τους δανειολήπτες και όχι τους τραπεζίτες που έδιναν θαλασσοδάνεια δισεκατομμυρίων ή τους πολιτικούς που πίεζαν για τη χορήγηση δανείων σε κόμματα και ΜΜΕ χωρίς καμία εγγύηση;

Για το πόσο σημαντική απειλή θεωρεί τα “κόκκινα” δάνεια η ΕΚΤ, αποκαλυπτική είναι η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε σχετικά με το θέμα και μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής: «Ο εποπτικός διάλογος με τις τράπεζες θα συνεχιστεί με έντονη έμφαση στην εξέταση των στρατηγικών για τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια, στον έγκαιρο σχηματισμό προβλέψεων έναντι ΜΕΔ και τις έγκαιρες διαγραφές ΜΕΔ. Ο πιστωτικός κίνδυνος συνεχίζει να αποτελεί σημαντική εποπτική προτεραιότητα για το 2018. Αρκετά ιδρύματα εξακολουθούν να καταγράφουν μεγάλα αποθέματα ΜΕΔ, πράγμα που μπορεί τελικά να έχει αρνητικό αντίκτυπο στις τραπεζικές χορηγήσεις προς την οικονομία. Τα υψηλά επίπεδα των ΜΕΔ επηρεάζουν το κεφάλαιο και τη χρηματοδότηση, μειώνουν την κερδοφορία και, κατά συνέπεια, περιορίζουν την προσφορά πιστώσεων προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Η διευθέτηση των ΜΕΔ είναι επομένως σημαντική τόσο για τη βιωσιμότητα των τραπεζών όσο και για τις μακροοικονομικές επιδόσεις».

Επιπλέον, η κυβέρνηση για να κατευνάσει τις ήδη έντονες αντιδράσεις για τους πλειστηριασμούς, θα χρησιμοποιήσει τον “μπαμπούλα” των stress tests που θα γίνουν μέσα στο 2018. Το αφήγημα της κυβέρνησης θα είναι ότι οι πλειστηριασμοί είναι αναγκαίοι για να μπορέσουν οι τράπεζες να περάσουν τα τεστ αντοχής της ΕΚΤ και δήθεν αυτό θα μας φέρει πιο κοντά στην έξοδο από το μνημόνιο.

Αντί λοιπόν, να μας παραμυθιάζουν ΕΚΤ και κυβέρνηση ότι για όλα φταίνε οι δανειολήπτες, ας μας πουν ποιοι έδωσαν τα θαλασσοδάνεια στους πολιτικούς, οι οποίοι δεν μπαίνουν φυσικά στον κόπο να τα πληρώσουν; Τι εγγυήσεις έδωσε ο πρώην υπουργός Παύλος Χαϊκάλης και πήρε πάνω από 1.000.000 ευρώ δάνειο; Πώς δανείστηκε 970.000 ευρώ ο υπουργός κ. Πετρόπουλος; Ένας άλλος υπουργός της κυβέρνησης ο Τέρενς Κουίκ πως έφτασε να χρωστάει πάνω από 1.000.000 ευρώ; Φυσικά τη λίστα των κακοπληρωτών πολιτικών συμπληρώνουν ονόματα από τη Νέα Δημοκρατία (Σπυράκη, Άδωνις) και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη (Λοβέρδος). Θα μας απαντήσουν άραγε σε αυτά τα ερωτήματα η θα εξακολουθήσουν να κατηγορούν τους δανειολήπτες για τα πάντα;