Εξακολουθητικό… σκάνδαλο το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Την ώρα που ο έλληνας δεν έχει να φάει, δεν έχει δουλειά, δεν μπορεί να πληρώσει λογαριασμούς και εφορία, δεν μπορεί να ζεσταθεί και βλέπει τα παιδιά του να λιποθυμούν από τη πείνα στις σχολικές αίθουσες, η κυβέρνηση –με περισσή προκλητικότητα- προχωρά σε μία ακόμη χαριστική ρύθμιση για το Μέγαρο Μουσικής με σκοπό την οικονομική επιβίωσή του!

Οι υπουργοί Οικονομικών, Πολιτισμού, Ανάπτυξης και Εργασίας κατέθεσαν νέα ευνοϊκή τροπολογία για τα χρέη του Μεγάρου Μουσικής, η οποία συμπεριελήφθη στο νομοσχέδιο για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων χωρίς κανείς -ούτε καν το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους- να μπορεί να υπολογίσει πόση παραπάνω από τα «φανερά» 230 εκατ. ευρώ θα είναι τελικά η ζημιά για το ελληνικό Δημόσιο.

Στην έκθεση του ΓΛΚ σημειώνεται πως «… από τις προτεινόμενες διατάξεις προκαλείται απώλεια εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού από τον μη υπολογισμό των τόκων και προστίμων εκπρόθεσμης καταβολής για τα χρέη του ΟΜΜΑ από καταπτώσεις εγγυήσεων του ελληνικού Δημοσίου, για το χρονικό διάστημα από την έναρξη ισχύος του υπό ψήφιση νόμου και έως την 3 1 -8-2014. Το ύψος της απώλειας αυτής εξαρτάται από το χρόνο που κάθε ποσό από κατάπτωση εγγύησης κατέστη ή θα καταστεί ληξιπρόθεσμο, το ύψος του, το χρόνο που τελικά θα εισπραχθεί κ.λπ.».

Σύμφωνα με την τροπολογία, προβλέπονται σκανδαλώδεις χαριστικές ρυθμίσεις για χρέη και παρατυπίες, που εάν αφορούσαν έναν απλό φορολογούμενο θα ήταν ήδη τρόφιμος… Κορυδαλλού.

Ειδικότερα:

■ Απαλλάσσεται από την υποχρέωση προσκόμισης αποδεικτικού φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για τα χρέη του προς το ελληνικό Δημόσιο, το ΙΚΑ ή άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς, για όλες τις πράξεις και ανταλλαγές, πλην της μεταβίβασης ακινήτου ιδιοκτησίας του.

■ Δεν επιτρέπεται η διενέργεια εις βάρος του πάσης φύσεως συμψηφισμού που αφορά βεβαιωμένες χρηματικές απαιτήσεις του ελληνικού Δημοσίου ή των ασφαλιστικών οργανισμών.

■ Αναστέλλονται κατά του ΟΜΜΑ και κάθε άλλου συνυπόχρεου με αυτόν προσώπου, πάσης φύσεως πράξεις. Το ΓΛΚ διαπιστώνει ότι οι προτεινόμενες διατάξεις προκαλούν απώλεια εσόδων στο κράτος, χωρίς όμως να μπορεί να τις υπολογίσει διοικητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης, καθώς και η λήψη οποιουδήποτε ασφαλιστικού ή διασφαλιστικού μέτρου.

■ Δεν υπολογίζονται τόκοι και πρόσημα εκπρόθεσμης καταβολής για ία χρέη του ΟΜΜΑ από καταπτώσεις εγγυήσεων του ελληνικού Δημοσίου του Λογαριασμού «Κεφάλαιον Ασφαλίσεως Χρηματοδοτήσεων εκ Κεφαλαίων ή Εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου».

Η «λεύκανση» που προώθησαν οι Γ Στουρνάρας, Κ. Χατζηδάκης, Γ. Βρούτσης και Π. Παναγιωτόπουλος δεν περιορίζεται μόνον στο φορέα του Μεγάρου, αλλά περιλαμβάνει ασυλία σε όλες τις διοικήσεις του οργανισμού, καθώς ουδείς ελέγχεται, ουδείς δίνει λόγο. Σαν να μην τρέχει τίποτε!

Ουσιαστικά οι τέσσερις υπουργοί ολοκληρώνουν ένα διαχρονικό «έγκλημα», το οποίο ξεκίνησε εν μέσω κρίσης όταν ο τότε «τσάρος» της Οικονομίας, Γ. Παπακωνσταντίνου, με το ν. 3943/201 1 «φόρτωνε» στο Δημόσιο την εξυπηρέτηση του δανείου του ΟΜΜΑ ύψους 95 εκατ. ευρώ από την Εθνική Τράπεζα. Με τη σκανδαλώδη διάταξη Παπακωνσταντίνου, το Δημόσιο ανέλαβε επί της ουσίας το χρέος και το σύνολο των οφειλών, λόγω οικονομικής αδυναμίας και προβλημάτων που εμφάνιζε από τότε ο ΟΜΜΑ.

Ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, τη δημιουργία του οποίου επέβαλε ο μεγαλομανής Χρήστος Λαμπράκης (του γνωστού συγκροτήματος ΜΜΕ), προχώρησε στη λήψη τριών δανείων, με εγγυητή το ελληνικό δημόσιο!!! Ναι, το δημόσιο μπήκε εγγυητής σε δάνεια ενός Οργανισμού, του οποίου δεν ήλεγχε το διοικητικό συμβούλιο! Όμως, τότε ποιος μπορούσε να αντισταθεί στις απαιτήσεις και τις διαταγές του Χρήστου Λαμπράκη, ο οποίος είχε χτίσει μία αυτοκρατορία ΜΜΕ και ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις και υπουργούς;

Ρωτήθηκε (ή έστω ενημερώθηκε) ο ελληνικός λαός, αν ήθελε να μπει εγγυητής σε δάνεια του Μεγάρου Μουσικής; Και τώρα που το Μέγαρο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις τραπεζικές υποχρεώσεις του, γιατί να πληρώσει ο ελληνικός λαός; Μήπως θα πρέπει να παρέμβει και η Δικαιοσύνη προκειμένου να ελεγχθεί η νομιμότητα της εγγύησης;

Μακάρι, οι υπουργοί να έδειχναν τόσο ενδιαφέρον για τους απλούς ταπεινούς δανειολήπτες, οι οποίοι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους. Αλλά γιατί να δείξουν ενδιαφέρον και συμπόνια; Μήπως το σπίτι τους ήταν Μέγαρο ή είχαν πάρει δάνειο στο όνομα του δημοσίου; Οι υπουργοί ενδιαφέρονται πραγματικά μόνο για όσους εμπλέκονται στη διαπλοκή. Αδιαφορούν για τον απλό λαό.

του Άγγελου Αγγελίδη

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr