Το παρασκήνιο στην εξουσία

Με την ανάληψη της εξουσίας από την Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη η κυβέρνηση γέμισε από εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς σε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια υποτίμησης του κοινοβουλίου. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν κυβέρνηση και αντιπολίτευση δείχνουν ξεκάθαρα ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν στον αρχηγό του κόμματος. Αυτός αποφασίζει για όλα και ο βουλευτής δεν μπορεί να εκφραστεί και πρέπει να υπακούσει. Αν κάποιος τολμήσει να πει ασκήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα και να πει ελεύθερα την γνώμη του, τιμωρείται με διαγραφή και αποπομπή από το κόμμα.

Ο ρόλος του βουλευτή υποβαθμίζεται συνεχώς. Η ατομική του συνείδησή και η συμβολή της βουλευτικής πρωτοβουλίας στην λειτουργία της δημοκρατίας γίνει να γίνει ανύπαρκτη. Η συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων της μειοψηφίας είναι ένα ερωτηματικό, όπως και ο ανεξάρτητος ρόλος του νομοθετικού σώματος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι 90 από τους 158 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είναι νέοι βουλευτές που πρόσκεινται αποκλειστικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού η κατάρτιση της εκλογικής λίστας έγινε από τον πρωθυπουργό και μόνο. Όλα τα σημαντικά πόστα στην κυβέρνηση ανέλαβαν άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος Μητσοτάκη και δεν υπάρχει κανείς στο κόμμα ή στην κυβέρνηση που δεν ελέγχεται πλήρως από πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ΣΥΡΙΖΑ όπου ο Αλέξης Τσίπρας είναι κυρίαρχος και κανείς δεν σκέφτεται να αμφισβητήσει κάποια από τις επιλογές του.

Όταν, λοιπόν, όλοι οι βουλευτές άγονται και φέρονται από τους αρχηγούς τον κομμάτων και δεν έχουν καμία αυτοτέλεια, τότε πως περιμένουμε να καταδικάσουν τα κακώς κείμενα και να δράσουν ανάλογα; Το σύνολο των νόμων που ψηφίζονται στην Βουλή είναι προϊόν συμφερόντων, επιχειρηματικών ή πολιτικών και δεν έχουν στόχο το γενικό συμφέρον αλλά τα ειδικά συμφέροντα επιχειρηματιών ή κοινωνικών ομάδων. Πρόκειται για προϊόντα παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και αποτελούν αποτέλεσμα διασφάλισης συμφερόντων. Τα συμφέροντα χρησιμοποιούν την κοινοβουλευτική διαδικασία, επιτρέποντας στους μηχανισμούς να κατασκευάζουν νόμους κατά το δοκούν. Ποιοι βουλευτές, λοιπόν, θα βγουν να τα καταγγείλουν αυτά όταν πρόθυμα έχουν παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα αντίδρασης;