Ο Ρόμπερτ Στράιμπελ στην Αθήνα

Ο Αυστριακός καθηγητής και ιστορικός Ρόμπερτ Στράιμπελ έρχεται στην Αθήνα για να παρουσιάσει το βιβλίο του Απρίλιος στο Στάιν (εκδόσεις Αλφειός),
το Σάββατο 30 Μαρτίου στις 12.00 στο Polis Art Café (Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου, Αθήνα).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν η δρ. Φιλολογίας Αννίτα Παναρέτου και ο συγγραφέας του βιβλίου (με παράλληλη μετάφραση στα ελληνικά).

Η παρουσίαση θα συνοδεύεται από έκθεση φωτογραφιών με στιγμιότυπα από άγνωστες πτυχές της ελληνικής και αυστριακής ιστορίας από την Κατοχή μέχρι και σήμερα καθώς και βιβλίων-μαρτυριών από τη σφαγή στο Στάιν, τον Απρίλιο 1945.

Την Παρασκευή 29 Μαρτίου, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Ελλάδα, ο Ρόμπερτ Στράιμπελ θα μιλήσει στους μαθητές της Α΄ Λυκείου της Γερμανικής Σχολής Αθηνών με θέμα:
«Αυστρία και εθνικοσοσιαλισμός.
Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε το παρελθόν:
Η ιστορία του Στάιν και τι μπορούμε να δούμε σήμερα μέσα από αυτήν».

Να ζει κανείς με την ενοχή. Ενοχή γιατί;
Εμείς απλώς κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε.
Μα εμείς απλώς διαταγές εκτελούσαμε.

Στο βιβλίο του Ρόμπερτ Στράιμπελ Απρίλιος στο Στάιν πρώτη φορά παρουσιάζεται διεξοδικά ένα από τα πιο μελανά κεφάλαια της σύγχρονης αυστριακής ιστορίας. Πρόκειται για τη σφαγή που έγινε στις 6 Απριλίου 1945 στη φυλακή της πόλης Στάιν, όταν εκατοντάδες κρατούμενοι –ανάμεσά τους και πολλοί Έλληνες– δολοφονήθηκαν από μονάδες των Ες Ες, μέλη των Ταγμάτων Εφόδου αλλά και του ντόπιου πληθυσμού, παρά τη ρητή διαταγή για αποφυλάκιση που είχαν λάβει τις προηγούμενες ημέρες οι αρχές του σωφρονιστικού ιδρύματος.
Ο συγγραφέας, με την ιδιότητά του ως ιστορικού, έχει ερευνήσει σε βάθος όσα συνέβησαν λίγο πριν από το τέλος του πολέμου σε αυτή τη μικρή πόλη της Αυστρίας. Βασιζόμενος σε πληθώρα συνεντεύξεων που πήρε ο ίδιος από επιζήσαντες και συγγενείς θυμάτων, αλλά και στη μελέτη επιστολών, απομνημονευμάτων και κάθε είδους σχετικών αρχείων, ο Στράιμπελ κατορθώνει να συνθέσει ένα πολυφωνικό αφήγημα στο οποίο η σκοτεινή πραγματικότητα μετουσιώνεται σε μυθοπλασία.
Στο μυθιστόρημα δεν εξιστορούνται μόνο οι φρικαλεότητες των θυτών και οι κακουχίες που είναι αναγκασμένοι να υπομείνουν οι κρατούμενοι μέχρι τον αφανισμό ή τη σωτηρία τους, κάτι για το οποίο συχνά αποφασίζει αποκλειστικά η τύχη. Παραχωρείται ισότιμα χώρος και στην περιγραφή της αστείρευτης θέλησης για επιβίωση, καθώς και στην ανάδειξη των λιγοστών αλλά τόσο φωτεινών ανθρώπινων στιγμών, εκ διαμέτρου αντίθετων με τη ζοφερή συνενοχή.

Η έκδοση συνοδεύεται από επίμετρο του ιστορικού Ι. Χανδρινού με θέμα: «Έλληνες όμηροι και καταναγκαστικοί εργάτες στη ναζιστική Γερμανία».

Ο Ρόμπερτ Στράιμπελ (1959) γεννήθηκε στην πόλη Κρεμς της Αυστρίας. Σπούδασε μεταξύ άλλων Ιστορία και Γερμανική Φιλολογία στη Βιέννη, όπου εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή στον τομέα της Σύγχρονης Ιστορίας. Από το 1999 διευθύνει το Λαϊκό Πανεπιστήμιο Χίτσινγκ της Βιέννης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν κυρίως την εποχή του εθνικοσοσιαλισμού, τον εβραϊσμό και τους εξόριστους, θέματα για τα οποία έχει γράψει βιβλία και έχει προβεί σε πολλές δημοσιεύσεις. Έχει επίσης οργανώσει αρκετές δράσεις μνήμης για την αντίσταση στο ναζιστικό καθεστώς, έχει επιμεληθεί εκδόσεις ανάλογου περιεχομένου, ενώ έχει εκδώσει και δύο ποιητικές συλλογές. Το βιβλίο Απρίλιος στο Στάιν είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
«Η συγκινητική –και ταυτόχρονα ανατριχιαστική– εξιστόρηση αυτών των τελευταίων μηνών μετατρέπει τον «Απρίλιο στο Στάιν» σε ένα μυθιστόρημα που σκεπάζεται από το μαύρο της δολοφονικής μανίας και από το λευκό της επιθυμίας για επιβίωση – και της συνακόλουθης επιθυμίας, εκ μέρους του Στράιμπελ, να μιλήσει για τα ταμπού των μικροϊστοριών που συνθέτουν τη μεγάλη ιστορική εικόνα».
Δημήτρης Αθηνάκης, Καθημερινή, 4/9/2018

«Ο συγγραφέας αναφέρεται στη συγκλονιστική ιστορία των δεκατριών κρατουμένων, κάποιοι εξ αυτών πολύ σοβαρά τραυματισμένοι, οι οποίοι επιβίωσαν στο υπόγειο της φυλακής από τις 6 Απριλίου έως τις 8 Μαΐου 1945 χωρίς ιατρική βοήθεια».
Έμυ Ντούρου, Documento, 15/7/2018

«Στο μυθιστόρημα δεν εξιστορούνται μόνο οι φρικαλεότητες των θυτών και οι κακουχίες που είναι αναγκασμένοι να υπομείνουν οι κρατούμενοι μέχρι τον αφανισμό ή τη σωτηρία τους, κάτι για το οποίο συχνά αποφασίζει αποκλειστικά η τύχη. Παραχωρείται ισότιμα χώρος και στην περιγραφή της αστείρευτης θέλησης για επιβίωση, καθώς και στην ανάδειξη των λιγοστών αλλά τόσο φωτεινών ανθρώπινων στιγμών, εκ διαμέτρου αντίθετων με τη ζοφερή συνενοχή.»
Γιώργος Κουλουβάρης, Ναυτεμπορική, 15/6/2018

«Ο Ρόμπερτ Στράιμπελ γράφει για εκείνους που γοητεύτηκαν από ένα σύστημα που έμοιαζε να προσφέρει μια πολύ δυναμική ταυτότητα. Γράφει για ανθρώπους που χάθηκαν στο σκοτάδι …»