Η ΠΓ του ΕΠΑΜ για την επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία και τις δηλώσεις του κ. Αποστολάκη: Οι εθελόδουλες επιλογές πρωθυπουργού και ΥΠΕΘΑ είναι ντροπή για τη χώρα

Με την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στην Τουρκία φάνηκε και επίσημα πλέον ότι η Ελλάδα δεν στέκεται απέναντι στην Τουρκία ισότιμα, με όρους κυρίαρχου κράτους, αλλά ως υποτελής.

Οι παλινωδίες του κ. Τσίπρα σχετικά με τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, η αποδοχή της εξομοίωσής τους από τον κ. Ερντογάν με τους 2 Έλληνες στρατιωτικούς που απήχθησαν και κρατήθηκαν παράνομα στις φυλακές της Τουρκίας, η υιοθέτηση από μέρους του των όρων με τους οποίους θέτει η Τουρκία το ζήτημα των μειονοτήτων, καθώς και τα εγκώμιά του για την “εντιμότητα” του κ. Ερντογάν και τη “δημοκρατικότητα” του τουρκικού καθεστώτος, αποτελούν μερικά μόνο από τα σημεία που φανερώνουν την υποτέλεια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Παράλληλα, η δήλωση του κ. Τσίπρα ότι «με τον Πρόεδρο Ερντογάν έχουμε κοινό όραμα για την Κύπρο» είναι σαφέστατη των προθέσεών του, καθώς Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίζονται καθαρά και μόνο ως διάδρομοι για τη διέλευση των αγωγών (TAP, Turkish Stream, EastMed).

Οι αναφορές στο Διεθνές Δίκαιο δεν είναι παρά κούφιες λέξεις, τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται όχι ως εκπρόσωπος των εθνικών μας δικαίων, αλλά ως μεσολαβητής για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των νέων “τζακιών” που αναδύονται στην ελληνική οικονομία. Μια νέας μορφής “επιχειρηματικότητα”, η οποία ποντάρει στο λαθρεμπόριο και τη διαχείριση της επιχειρησιακής κάλυψης (logistics) των πολεμικών συγκρούσεων. Αυτούς εκπροσώπησε ο κ. Τσίπρας στην Τουρκία και όχι τον ελληνικό λαό.

Στον απόηχο της επίσκεψης Τσίπρα, ο “νεοφώτιστος Υπουργός” Εθνικής Άμυνας, Ναύαρχος ε.α. Ε. Αποστολάκης, ερωτηθείς σε περιοδεία του στα Χανιά για την πορεία των σχέσεων Ελλάδας και Τουρκίας, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι «μετά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού, έχει φανεί ότι μπορούμε ξανά να ενώσουμε έναν δίαυλο επικοινωνίας, με στόχο να πέσει η ένταση στο Αιγαίο επ’ ωφελεία και των δύο χωρών. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να είμαστε μονίμως σε σύγκρουση και να διακινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή να προκύψει κάποιο ατύχημα με ανεξέλεγκτες εξελίξεις».

Φαίνεται ότι ο κ. Αποστολάκης, παρότι ναύαρχος του πολεμικού μας ναυτικού και μέχρι πρότινος Α/ΓΓΕΘΑ, δεν γνωρίζει ποιος είναι εκείνος που δημιουργεί την ένταση στο Αιγαίο και έτσι, ελαφρά τη καρδία, εξισώνει το θύμα με τον θύτη. Δεν γνωρίζει άραγε ο κ. Αποστολάκης ότι είναι η Ελλάδα η οποία δέχεται με απόλυτα προκλητικό τρόπο τις επιθέσεις της Τουρκίας σε αέρα και θάλασσα; Δεν γνωρίζει ότι αυτές οι, σχεδόν καθημερινές, παραβιάσεις του εθνικού μας χώρου γίνονται κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και παρά το γεγονός ότι η πατρίδα μας έχει προχωρήσει, εκβιαζόμενη από την “γείτονα” και χάρις στις εθελόδουλες διαχρονικά κυβερνήσεις, σε περιορισμό των νόμιμων δικαιωμάτων της, όπως είναι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια; Πώς λοιπόν μπορεί να πέσει η ένταση στο Αιγαίο, όταν η Τουρκία συνεχώς και χωρίς καμία αντίδραση από μέρους μας, προκαλεί; Τι ακριβώς προτείνει ο κ. Ναύαρχος, για να να μην είμαστε συνέχεια σε σύγκρουση και για να μην «διακινδυνεύουμε ένα ατύχημα ανά πάσα στιγμή με απρόοπτες εξελίξεις», κατά τη δήλωσή του;

Είναι σαφές ότι ο κ. Αποστολάκης, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας προτείνει ή μάλλον επιχειρεί να μας εθίσει στην ιδέα ότι είναι έτοιμος  να παραχωρήσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην Τουρκία. Πολύ περισσότερο, με την έκφραση αυτή, με τον πιο αισχρό και ποταπό τρόπο, εκβιάζει συναισθηματικά τις οικογένειες του προσωπικού στο οποίο προΐσταται, προσφέροντάς τους “ειρήνη”, άσχετα αν αυτή σημαίνει απλά και μόνον δουλεία.

Η αποδυνάμωση της άμυνας του Αιγαίου, που ξεκίνησε με τη μεταφορά του 521 Τάγματος Πεζοναυτών Σύρου και συνεχίστηκε και με άλλες κινήσεις, όπως η μετεγκατάσταση του 575 Τάγματος Πεζοναυτών Χαλκίδας και πρόσφατα της 32^ης ΤΑΞ/ΠΝ από τον Βόλο στη Σαλαμίνα, φανερώνει πώς ακριβώς εννοεί την “ειρήνη” ο κ. Αποστολάκης, αλλά και οι συνεργοί του που παριστάνουν την «ελληνική κυβέρνηση». Αν τώρα προσθέσουμε και την αποστρατιωτικοποίηση της Θράκης, όπου δεν έχουν μείνει παρά μόνο μερικές μονάδες ειδικών φρουρών, τότε παίρνουμε μια πλήρη εικόνα του τρόπου που μας προτείνουν οι κυβερνώντες μας, ώστε να αποφύγουμε τα «ατυχήματα» με την Τουρκία: την πλήρη και άνευ όρων παράδοση εκ των προτέρων!

Και βέβαια, ο κ. Ναύαρχος -και ο κάθε κ. ναύαρχος, όπως και ο κάθε κ. πρωθυπουργός- μπορούν ελεύθερα να γίνουν δούλοι οπουδήποτε αφεντικού και αυτό είναι απόλυτο δικαίωμά τους. Δεν μπορούν όμως, ούτε και ποτέ θα μπορέσουν να υποδουλώσουν τον ελληνικό λαό, ούτε και το σύνολο των αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατευσίμων στις Ένοπλες Δυνάμεις, όπου και οφείλουν να απολογηθούν για τις απαράδεκτες, ντροπιαστικές και εθελόδουλες επιλογές τους.