ΟΧΙ στις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Ελλάδα
Με αφορμή τη συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής για την ΣΜΠΕ για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές «Νοτιοδυτικά Κρήτης» και «Δυτικά Κρήτης», το Πράσινο Κίνημα δηλώνει για ακόμα μία φορά ότι είναι αντίθετο στην πολιτική της εξόρυξης υδρογονανθράκων, ενεργειακή πρακτική που ούτως ή άλλως θεωρείτε ξεπερασμένη και ακριβή σε σχέση με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου το φυσικό δυναμικό ηλιοφάνειας είναι το ισχυρότερο στην Ευρώπη, μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να ακουστεί, η εμμονή στις παρωχημένες και «βρώμικες» μορφές ενέργειας. Ταυτόχρονα είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνο για τον τουρισμό μας , να σχεδιάζονται εξορύξεις σε σεισμογενείς περιοχές. Είναι προφανές ότι με αυτές τις πολιτικές χιλιάδες θέσεις εργασίας στον τουρισμό θα πάψουν να υπάρχουν, ενώ παράλληλα το οικολογικό ισοδύναμο (που είναι το ζητούμενο πανευρωπαϊκά) θα μειωθεί δραματικά στη χώρα μας.
Ως εκ τούτου, το Πράσινο Κίνημα είναι αντίθετο στην κύρωση των τεσσάρων συμβάσεων μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και τριών εταιρειών για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογοναθράκων στη θαλάσσια Περιοχή 2 του Ιονίου Πελάγους και στις χερσαίες περιοχές της Άρτας-Πρέβεζας, Αιτωλοακαρνανίας και Βορειοδυτικής Πελοποννήσου και τώρα στη Νοτιοδυτική και Δυτική Κρήτη.
Ο πολλαπλασιασμός ενδεχομένων εξορυκτικών γεωτρήσεων, εφόσον η έρευνα αποδώσει αποτελέσματα, θα πολλαπλασιάσει τις επιπτώσεις και την πιθανότητα κινδύνων για τα θαλάσσια οικοσυστήματα, τα ιχθυαποθέματα και τον τουρισμό. Επίσης, η έρευνα και η εξόρυξη υδρογονανθράκων είναι μια επιλογή υψηλής σημασίας που όμως υπηρετεί ένα ενεργειακό σχεδιασμό που στρέφει το βλέμμα του στο παρελθόν, στην εποχή του άνθρακα. Το μέλλον στηρίζεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και την ενεργειακή αποδοτικότητα. Εκεί πρέπει να επενδύσουμε τα κεφάλαια του ενεργειακού τομέα και όχι σε στερεές, υγρές ή αέριες μορφές υπεδάφιου άνθρακα. Αυτό δεν το επιβάλλει μόνο η Συνθήκη του Παρισιού για το Κλίμα (2015) αλλά και στρατηγικές επιλογές πολλών χωρών. Την ώρα που ακόμα και η Σαουδική Αραβία έχει ανακοινώσει ότι σταδιακά αφήνει το πετρέλαιο και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων και κοιτά την ηλιακή ενέργεια, η Ελλάδα αντί να κοιτά το μέλλον επενδύει σε τεχνολογίες και πρακτικές του παρελθόντος. Η σεισμικότητα της Ελλάδας καταστά αυτομάτως επικίνδυνη για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον οποιαδήποτε συζήτηση για τις εξορύξεις. Η περιοχή Νοτίου και Δυτικά της Κρήτης, δεν είναι απλά μια περιοχή με σεισμούς αλλά από τις πιο σεισμογενής περιοχές της Ευρώπης . Το ίδιο ισχύει και για την Ήπειρο και το Ιόνιο, όπου ο κίνδυνος για μία μεγάλη κοινωνική και περιβαλλοντική καταστροφή είναι μεγάλος.
Η επιλογή αυτή είναι η απόλυτη καταστροφή για τον Τουρισμό που είναι η μοναδική βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Η εξόρυξη υδρογονανθράκων, και ιδίως η θαλάσσια, συνεπάγεται σοβαρούς περιβαλλοντικούς κινδύνους και σοβαρά ατυχήματα που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την τουριστική βιομηχανία στην οποία επενδύουμε τόσες ελπίδες για την οικονομική μας ανάκαμψη. Ανησυχία προκαλεί και το ενδεχόμενο μείωσης των μέτρων ασφαλείας για λόγους συγκράτησης κόστους (όπως έγινε με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα στον Κόλπο του Μεξικού), λόγω των σχετικά χαμηλών τιμών πετρελαίου, σε συνδυασμό με το πολύ μεγαλύτερο κόστος εξόρυξης.
Για όλους αυτούς τους λόγους (και για πολλούς ακόμα που μπορούν να εξειδικευτούν) λέμε καθαρά «Οχι» στην επιλογή αυτή, που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ-ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, η οποία όμως αποτελεί συμβατική υποχρέωση των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Καταδικάζουμε την πολιτική αυτή και ζητάμε από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής να γνωμοδοτήσει αρνητικά στη ΣΜΠΕ για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές «Νοτιοδυτικά Κρήτης» και «Δυτικά Κρήτης». Η εξόρυξη υδρογονανθράκων αποτελεί επιλογή που οικονομικά και περιβαλλοντικά ανήκει ξεκάθαρα στο παρελθόν. Ζητούμε εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, με βάση τις προτάσεις μας που επιβάλλουν απόλυτο σεβασμό στο τοπίο, τον πολιτισμό και τη βιοποικιλότητα της ελληνικής υπαίθρου και τη στροφή προς ένα βιώσιμο ενεργειακό μοντέλο, βασισμένο στην εξοικονόμηση ενέργειας και τις ΑΠΕ, για την οποίες η χώρα μας διαθέτει σαφέστατα, πανευρωπαϊκά προνομιακό φυσικό δυναμικό ηλιοφάνειας, αιολικής ενέργειας και υδροκίνησης. Μέχρι τη καθολική απαγόρευση νέων ερευνών και εξορύξεων ζητούμε την άμεση νομική θωράκιση όλων των προστατευόμενων περιοχών από τις έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων. Παράλληλα δηλώνουμε ότι θα είμαστε παρόντες τόσο στο δημόσιο διάλογο και τη μάχη για μια αειφορική εθνική πολιτική ενεργειακών επενδύσεων – που δεν έχουμε σήμερα – αλλά και στη μάχη για τον απόλυτο και πολλαπλό έλεγχο της τήρησης των μέτρων ασφαλείας σε όσες εξορύξεις προχωρήσουν στην υπόλοιπη Ελλάδα.