Το Μνημόνιο ….φεύγει, 714 Μνημονιακοί Νόμοι μένουν!
Ακόμη 60.000 Μνημονιακές Διατάξεις, 300.000 Μνημονιακές Υ.Α.!
Να ενημερωθεί ο λαός για τα χειρότερα που έρχονται.
1.Με τον Ν. 3845/2010 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου, επέβαλλε στην χώρα το Α’ Μνημόνιο. Ακολούθησε το Β’ Μνημόνιο (Ν. 4046/2012) της συγκυβέρνησης Παπαδήμου. Το Γ’ Μνημόνιο (του Ν. 4336/2015) της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., για όσους έχουν την υπομονή και το χρόνο να μελετούν το περιεχόμενο των Μνημονίων, είναι το πλέον γενικευμένο, ανακεφαλαιωτικό και πλήρες, που επιταχύνει τις συνθήκες παράδοσης των εγχώριων παραγωγικών μονάδων στο ξένο, κυρίως κρατικό, αλλά και νομαδικό κεφάλαιο και υποβαθμίζει την κοινωνία και την οικονομία σε δευτερεύουσα συμπληρωματική, ελλειμματική, υπηρετική των κεντροευρωπαϊκών οικονομιών. Ο Ν. 4559/2018, είναι ο τελευταίος χρονολογικά μνημονιακός Νόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συνολικά, επί μνημονίων, έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα 714 μνημονιακοί Νόμοι, 60.000 μνημονιακές διατάξεις και έχουν εκδοθεί 300.000 Υπουργικές αποφάσεις προς υλοποίηση των ψηφισμένων Νόμων!!! Όλο αυτό το θεσμικό «οπλοστάσιο» παραμένει ανέπαφο μετά την ημερολογιακή λήξη της δανειακής σύμβασης και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει απαγορεύσει στις επόμενες κυβερνήσεις να το ακυρώσουν ή να το αναστείλουν, συνολικά ή τμηματικά!! (Νόμοι 4472/17 & 4775/17).
2. Όλοι άλλωστε γνωρίζουν, αν και αρκετοί δημοσιόλογοι του Μνημονιακού τόξου σκοπίμως το αποκρύπτουν, ότι άλλο είναι η δανειακή σύμβαση και άλλο το μνημόνιο συνεννόησης για τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής. Με την ολοκλήρωση, ως εκ τούτου, του μνημονιακού θεσμικού πλαισίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όλη η εθνική, κοινωνική και οικονομική ζωή, όσων Ελλήνων απομένουν στη χώρα, θα ρυθμίζεται από τις προβλέψεις του μνημονίου. Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης, στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού τα τελευταία 200 χρόνια, δεν παρήχθη τόσο μεγάλο σε έκταση και όγκο υπαγορευμένο (ετερόνομο) νομοθετικό έργο, που μετέτρεψε το κοινοβούλιο σε μηχανισμό παραγωγής ετερόνομων διατάξεων. Αυτό ισοδυναμεί με μια εξ υπαρχής ίδρυση κράτους σε εντελώς διαφορετικές βάσεις, από αυτές που οι πρώτες Συνελεύσεις των Επαναστατών Ελλήνων του ’21 είχαν καθορίσει.
Και ασφαλώς δεν είναι μόνο ο όγκος του ετερόνομου θεσμικού πλαισίου που ξαφνιάζει τους μελετητές, αλλά το περιεχόμενο των σχετικών ρυθμίσεων και η εμβάθυνση και επέκταση σε όλους τους τομείς της εθνικής ζωής, της πολιτικής, οικονομικής και πολιτισμικής ετερονομίας.
Η συμπύκνωση του ετερόνομου πλαισίου, με το οποίο καλείται να ζήσει η χώρα στο Γ΄ Μνημόνιο και η διάλυση κάθε θετικού θεσμικού επιτεύγματος των Πανελλήνων, έγινε με το αρχικό και συμπληρωματικό Μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που ίδρυσε το Υπερταμείο (Ν 4389/2016) αλλοτρίωσης κάθε σοβαρού στοιχείου του διαχρονικού άυλου και υλικού πλούτου της πατρίδας και εξουθένωσε το θεσμό της εργασίας και τους συνοδευτικούς θεσμικούς της πυλώνες με το τερατούργημα του ενιαίου ΕΦΚΑ.
Στο σύνολο των Μνημονιακών διατάξεων προστέθηκε και η «θεσμοποίηση» του τερατώδους πλεονάσματος (3,5% έως το 2022 και 2,2 έως 2060!) που προσκρούει σε κάθε οικονομική λογική και ιστορική αξιολόγηση των οικονομιών των εθνών.
Έτσι, με τη «φορολογικοποίηση» του ασφαλιστικού συστήματος και την επιβάρυνση με αβάσταχτη φορολογία των ιδιωτικών περιουσιών, καταστρέφεται ο μικροϊδιοκτητικός τρόπος παραγωγής, διαλύεται η οικογενειακή εστία ( με το κύμα των αποποιήσεων των κληρονομιών κλπ) και κάθε μελλοντική κυβέρνηση δεν θα έχει τη δυνατότητα να εντάξει τους παραγωγικούς πόρους σε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, αφού ξένες δυνάμεις πλέον ελέγχουν τις κύριες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ξένες οικονομίες νέμονται την εργασία των εκατοντάδων χιλιάδων νέων μας που μεταναστεύουν, ξένες τράπεζες εκμεταλλεύονται τις αποταμιεύσεις των Ελλήνων, αφού δεν υπάρχει εθνική αποταμίευση και όλα τα μεγέθη της οικονομίας υπόκεινται σε τριμηνιαία ενισχυμένη εποπτεία (συχνότερη δηλαδή των αξιολογήσεων). Επίσης, με τη «ρήτρα μη ανατρεψιμότητας», δένει τα χέρια κάθε μελλοντικής κυβέρνησης, πολύ περισσότερο που υπογράφτηκε από την Ελληνική κυβέρνηση και μια νέα τραγική δέσμευση ότι θα λάβει και πρόσθετα μέτρα από αυτά που βρίσκονται υπό υλοποίηση, εάν χρειαστεί.
3. Έτσι, οι πλειστηριασμοί ιδιωτικών περιουσιών, σπιτιών, αγρών, επιχειρήσεων, πρέπει να υπερβαίνουν τις 140.000 επί μία τριετία. Και τα παραγωγικά μέσα ν’ αλλάζουν χέρια κατά τις βουλήσεις των ξένων funds που διοικούν πλέον τις τρεις φορές ανακεφαλαιοποιημένες από το δημόσιο, τράπεζες. Όσον αφορά τα εργασιακά, θα βρίσκονται υπό διαρκή αποσυγκρότηση με γενίκευση της εργασιακής ευελιξίας και της ανάδειξη της νέας γενιάς των φτωχών εργαζομένων, που αμείβονται πλέον με το κόστους του καθημερινού τους φαγητού. Υπό αυτές τις συνθήκες, το δημογραφικό πρόβλημα θα οξύνεται, οι Έλληνες θα νιώθουν ξένοι στη χώρα τους και τα εθνικά θέματα θα επιλύονται το ένα μετά το άλλο εις βάρος των εθνικών δικαίων. Το συμπέρασμα, είναι ότι η χώρα και ο λαός παγιδεύτηκαν από το θεσμικό μνημονιακό πλαίσιο που δεν μπορεί ν’ αλλάξει στις βασικές του ρυθμίσεις χωρίς τη συναίνεση των δανειστών ή με μονομερείς ενέργειες αμφισβήτησής του από μία παλλαϊκή κυβέρνηση που σήμερα φαντάζει ως χίμαιρα.
4. Παρ’ όλα αυτά, το ευρύ το Μνημονιακό μπλοκ και κυρίως ο κυβερνητικός του βραχίονας επιμένει στην πολιτική της εξαπάτησης του λαού με την συνδρομή μιας ισχυρής παλαιάς και νεόκοπης μερίδας δημοσιολόγων. Όλοι εν χορώ, παρά τις εσωτερικές του διαφορές, επιχειρούν να πείσουν τους πολίτες ότι τελειώνουν τα μνημόνια. Προσποιούνται ότι είναι το ίδιο κείμενο η δανειακή σύμβαση και τα Μνημόνια, ώστε να περάσουν στην κοινή γνώμη ότι μετά την αυριανή μέρα όλες οι ρυθμίσεις του Μνημονίου, όλες οι διατάξεις των Μνημονιακών Νόμων θα πάψουν να ισχύουν!!! Δεν υπάρχει προηγούμενο χώρας ή λαού που να δέχτηκε τέτοια απόπειρα εξαπάτησης από ομάδες και κυβερνήσεις που εξυπηρετούν να συμφέροντα των δανειστών.
Η ευθύνη, βέβαια, δεν βαρύνει μόνον αυτούς που για να παραμείνουν στην εξουσία παρέδωσαν το λαό στους δανειστές, στέλνοντας τον λογαριασμό του χρέους στην παρούσα αλλά και στις μέλλουσες γενναίες.
Η ευθύνη επιμερίζεται σε πολλές κατευθύνσεις, αλλά και σε αυτούς που απείχαν συνειδητά από ένα μέτωπο αντίστασης κατά της επιβολής και οικοδόμησης του αποικιοκρατικού νομικού πλαισίου. Και σε όλους αυτούς που έδειξαν απρόθυμοι να συγκροτηθεί ένα πατριωτικό κοινωνικό μέτωπο σωτηρίας της χώρας. Όταν ο λαός ενημερωθεί για την αλήθεια και βιώσει την μετάπτωση της χώρας στην περιφέρεια της Ευρώπης, τότε θα αποδώσει σε καθέναν τις ευθύνες, αλλά η πατρίδα θα έχει απολέσει μεγάλο μέρος του εθνικού, κοινωνικού και αναπτυξιακού της ιστορικού χρόνου.
5. Γι’ αυτό, χρειάζεται άμεσα η συγκρότηση ενός κοινωνικού πατριωτικού μετώπου, που θα κρατήσει, έστω και σοβαρά λαβωμένη, όρθια την Ελλάδα. ΤΩΡΑ που μπαίνουμε στην υλοποίηση του βαθέως Μνημονίου. ΤΩΡΑ που έρχονται τα πιο δύσκολα χρόνια για τους νέους, τις ιδιωτικές περιουσίες, τα δημόσια αγαθά, το κοινωνικό κράτος, τις συντάξεις κλπ, τώρα που επιχειρείται η μεγάλη συνειδητή παραπλάνηση απ’ αυτούς που αφαίμαξαν ένα ΑΕΠ και πλέον από την κοινωνία χωρίς αποτέλεσμα, επιβάλλεται όλοι όσοι έμειναν όρθιοι και δεν λύγισαν στις ιδεολογικές, ηθικές και εθνικές προσβολές, που δεν πρόδωσαν τον Ελληνικό λαό να συγκροτήσουν το πολιτικό μέτωπο εκείνο που θα κρατήσει όρθια τη χώρα. Το οφείλουμε στους νέους και τις νέες μας, στην ιστορία μας, στην αξιοπρέπεια και την ιδιαιτερότητα της φυλής.
Η ΟΡΘΙΑ ΕΛΛΑΔΑ είναι η απάντηση σε όσους τη θέλουν μίζερη και νικημένη