Ο Στουρνάρας κάνει τα πάντα για τις τράπεζες, οι πολιτικοί αδιαφορούν για τους πολίτες

Σε πανικό φαίνεται ότι βρίσκονται οι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες της χώρας, αλλά και του εξωτερικού σχετικά με την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο τον Αύγουστο. Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Πιέρ Μοσχοβισί λέει ότι μπορεί και να μην κοπούν οι συντάξεις τον Ιανουάριο και την ίδια στιγμή ο Μάριο Σεντένο ξεκαθαρίζει ότι οι συντάξεις θα κοπούν όπως και να έχει, καθώς οτιδήποτε άλλο θα είναι πισωγύρισμα για την Ελλάδα. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καθιστά σαφές ότι χωρίς πρόγραμμα (μνημόνιο) δεν μπορεί να δέχεται η ΕΚΤ τα ελληνικά ομόλογα ως επιλέξιμα χωρίς να διαθέτουν κατάλληλη επενδυτική βαθμίδα. Λίγες μέρες μετά την ΕΚΤ βγαίνει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας και λέει ότι η ΕΚΤ θα επιλέξει κατ’ εξαίρεση τα ελληνικά ομόλογα (waiver)!

Πραγματικά ο πολίτης βρίσκεται στο μέσον όλων αυτών των αντικρουόμενων πληροφοριών και δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί και ποιον να πιστέψει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά από οχτώ χρόνια κρίσης και μνημονίου έχουμε γνωριστεί για τα καλά στη χώρα και ξέρουμε πολύ καλά ποιος είναι ποιος και τι συμφέροντα ο καθένας εξυπηρετεί. Ο Γιάννης Στουρνάρας τόσο ως υπουργός Οικονομικών, όσο και ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ενεργεί συνεχώς προς το συμφέρον των τραπεζών. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, το γεγονός ότι κάνει προσπάθειες προκειμένου να καταφέρει να πείσει την ΕΚΤ να δεχτεί τα ελληνικά ομόλογα. Αν το καταφέρει, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα παίρνει τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και θα δίνει ρευστό στις πτωχευμένες και υπό κατάρρευση εγχώριες τράπεζες. Στην ουσία τα σπασμένα θα πληρώσει πάλι ο ελληνικός λαός, καθώς τα ομόλογα που θα εισπράξει η ΕΚΤ είναι χρήματα του λαού.

Οι πολιτικοί από την πλευρά τους στηρίζουν, σιωπηρά ή μη, τη δράση του Στουρνάρα καθώς ξέρουν ότι από τα χρήματα που θα εισπράξουν οι τράπεζες από την ΕΚΤ ένα μεγάλο μέρος θα πάει στα κόμματα υπό μορφή δανείων, όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και πολλές δεκαετίες. Το ερώτημα, βέβαια, που προκύπτει είναι γιατί να μην δοθούν αυτά τα χρήματα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να μην κλείσουν και αυξηθεί ακόμη περισσότερο η ανεργία.

Θα περιμέναμε από τα κόμματα και την ΤτΕ να δείξουν ένα πραγματικό ενδιαφέρον για τους χιλιάδες δανειολήπτες που βλέπουν να χάνονται τα σπίτια τους σε άδικους πλειστηριασμούς, για δάνεια για τα οποία οι τράπεζες έχουν εισπράξει χρήματα από τις ανακεφαλαιοποιήσεις. Θα βρεθεί άραγε ένα κόμμα που θα βάλει στην άκρη προσωπικά συμφέροντα και θα σκύψει πάνω από τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών προσφέροντας, όχι υποσχέσεις, αλλά λύσεις;