Ο αξιότιμος κύριος Στουρνάρας

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Το 2012 για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός έμαθε το όνομα του Γιάννη Στουρνάρα καθώς ανέλαβε υπουργός Ανάπτυξης στην κυβέρνηση του Παναγιώτη Πικραμμένου. Λίγο μετά θα γίνει υπουργός Οικονομικών και αργότερα διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Με την εξουσία που διαχειρίστηκε και εξακολουθεί να διαχειρίζεται τα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα, χαρακτηρίστηκε ως η πιο εμβληματική και αντιπροσωπευτική μορφή των μνημονίων στη χώρα. Μπορεί να ήταν άγνωστος ο Γιάννης Στουρνάρας στο μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, αλλά ήταν αρκετά γνωστός στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Με καταγωγή από αριστερή οικογένεια, ο πατέρας του ήταν γραμματέας του ΕΑΜ Φθιώτιδας, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι βρέθηκε επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ να κατέχει δημόσια αξιώματα στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, την Τράπεζα της Ελλάδος, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στη ΔΕΠΑ και φυσικά στην Εμπορική Τράπεζα, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος. Παράλληλα, ήταν μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας για την είσοδο της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, ενώ ανήκε στις επιτροπές διαβουλεύσεων με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Αξίζει να σημειωθεί ότι πήρε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ενώ από το 1989 είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στην καρδιά, λοιπόν, της κρίσης ο κ. Στουρνάρας βρίσκεται επικεφαλής σε δύο από τα πιο κύρια πόστα με τη σύμφωνη γνώμη ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας: στο υπ. Οικονομικών και στην Τράπεζα της Ελλάδας. Από τις θέσεις τους αυτές θα περίμενε κανείς να κάνει το αυτονόητο ο κ. Στουρνάρας. Να ενεργήσει, δηλαδή, προς το συμφέρον του ελληνικού λαού. Αντ’ αυτού ο πρώην υπουργός επιδόθηκε στην άσκηση μια πολιτικής που είχε και έχει ως μοναδικό της σκοπό την προστασία των τραπεζών και τη συνεχόμενη διάθεση χρημάτων του ελληνικού λαού προς αυτές. Επιπλέον, ο κ. Στουρνάρας μαζί με την τότε κυβέρνηση ψήφισαν το κατάπτυστο άρθρο 78 του ν.4146/2013, το οποίο παρέχει ασυλία στους προέδρους, στα μέλη διοικητικών συμβουλίων και στα τραπεζικά στελέχη για μια κατηγορία δανείων, παραβιάζοντας κατάφωρα τις διατάξεις του Συντάγματος περί ισονομίας. Έτσι, λοιπόν τέθηκε στο αρχείο η δικογραφία για τα θαλασσοδάνεια της Αγροτικής Τράπεζας προς τα κόμματα και ουδείς τιμωρήθηκε.

Βέβαια, δεν είναι μόνο ο κ. Στουρνάρας που εμπνεύστηκε αντισυνταγματικούς νόμους. Θα ξεχάσουμε τον νόμο 3904/2010 τον οποίο προώθησε ο κ. Βενιζέλος και θεσπίστηκε το «ακαταδίωκτο» προς όσους επιστρέψουν χρήματα από κατάχρηση; Ποιος δεν θυμάται το νόμο 4002/2011; Πρόκειται μία πολύ ενδιαφέρουσα νομοθετική πράξη με αναδρομική ισχύ από το 1997(Κυβερνήση Κώστα Σημίτη), σύμφωνα με την οποία το υπουργείο Οικονομικών επέτρεψε την τοποθέτηση διαθεσίμων του Δημοσίου σε οποιαδήποτε τράπεζα χωρίς να απαιτείται έγκριση πίστωσης από επιτροπή! Ποτέ, λοιπόν, δεν θα μάθουμε τι ακριβώς έγινε με τα 233 δις που δόθηκαν στις τράπεζες από τα διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου το καλοκαίρι του 2011, αφού πολιτικοί και τραπεζίτες είναι υπεράνω του νόμου! Όπως ακόμα δεν έχουν δοθεί εξηγήσεις για το που πήγαν 10 δις των δανειοληπτών από την εισφορά του ν.128/75.

Ο Γιάννης Στουρνάρας είναι ίσως ο μοναδικός Έλληνας που έκανε καριέρα την περίοδο της κρίσης και τον στηρίζει με νύχια και με δόντια το πολιτικό και τραπεζικό σύστημα. Να θυμίσουμε ότι ο κ. Στουρνάρας δεν ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό, αλλά διορίστηκε στους υπουργικούς θώκους και τη διοίκηση της Τραπέζης της Ελλάδας. Δεν προκαλεί, λοιπόν, εντύπωση ότι συναντιέται με τους τραπεζίτες και τονίζει την ανάγκη να προχωρήσουν ταχύτερα οι τράπεζες σε αναδιαρθρώσεις, σε ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και πωλήσεις δανείων. Με αυτήν την αμφίδρομη υποστήριξη δεν αποκλείεται να δούμε τον κ. Στουρνάρα πρωθυπουργό ή υψηλόβαθμο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας…