Πλειστηριασμοί αντί για ανάπτυξη των τραπεζών

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Τρέχουν και δεν φτάνουν οι τραπεζίτες, οι οποίοι έχουν οδηγήσει τις τράπεζες, την οικονομία, τους πολίτες και τη χώρα σε μαρασμό. Παρά τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις, τα λάθη και οι παραλείψεις τους έφεραν τις τράπεζες στο αμήν. Αλλά πάλι, οι πολίτες είναι αυτοί που θα πληρώσουν τη νύφη. Οι τραπεζίτες πιστεύουν ότι οι επικείμενοι πλειστηριασμοί για τα κόκκινα επιχειρηματικά και στεγαστικά δάνεια αναμένεται να αποτελέσουν το κλειδί για την επόμενη ημέρα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Από την πορεία τους θα εξαρτηθούν πολλά, λένε και ξαναλένε. Το ζήτημα των πλειστηριασμών έχει την σαφέστατη κοινωνική του διάσταση. Και πιθανότατα θα βρεθούν οι σχετικές εκποιήσεις στο επίκεντρο κοινωνικής αναστάτωσης. Και είναι σαφές ότι αυτό προβληματίζει τις τράπεζες. Εκείνο όμως που κυριολεκτικά “τρομάζει” τους τραπεζίτες είναι το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο να μην έχουν οι πλειστηριασμοί – όταν και όπως ξεκινήσουν με τη λειτουργία της σχετικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας- το επιθυμητό αποτέλεσμα. Με απλά λόγια να μην πάρουν πίσω οι τράπεζες τα λεφτά που επιθυμούν. Τι θα σημαίνει αυτό; Ότι θα παραμείνουν οι κεφαλαιακές ανάγκες. Οι οποίες θα πρέπει να καλυφθούν με άλλον τρόπο. Ποιον; Είτε με νέα ανακεφαλαιοποίηση, είτε και με συγχωνεύσεις. Το όλο ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό και απασχολεί σφόδρα και τις αρμόδιες εποπτικές αρχές. Από την πλευρά του SSM, οι πιέσεις που δέχονται οι τράπεζες για επιτάχυνση των διαδικασιών για τους πλειστηριασμούς και τις ρυθμίσεις δανείων, είναι ιδιαίτερα ισχυρές. Και αυτή ακριβώς τη δυνατότητα των τραπεζών, να έχουν σημαντικά αποτελέσματα από τη διαχείριση των κόκκινων δανείων θα εξετάσει το κλιμάκιο των ελεγκτών του SSM που θα έρθει στην Αθήνα τις προσεχείς ημέρες. Στην Φραγκφούρτη, την έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι έκδηλος κατά πως φαίνεται ο προβληματισμός για την υπόθεση των κόκκινων δανείων. Και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Το φαινόμενο είναι πανευρωπαϊκό και έχει τον καιρό αυτό ιδιαίτερη έξαρση και στην Ιταλία. Οι ξένοι ελεγκτές στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα στους Έλληνες τραπεζίτες – όπως ανέδειξε στο πρώτο θέα της και η εφημερίδα “Κεφάλαιο”- ότι πρέπει α φροντίσουν να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους. Και η πρόκληση που υπάρχει μπροστά για τις ελληνικές τράπεζες είναι οι πλειστηριασμοί. Θεωρείται όμως πολύ δύσκολο να αποδώσουν. Και για λόγους κοινωνικούς αλλά και για λόγους πολιτικούς. Υπάρχει η εκτίμηση ότι η κυβέρνηση πολύ δύσκολα θα διευκολύνει τους πλειστηριασμούς όταν αρχίσουν – ενδεχομένως – να εμφανίζονται αντιδράσεις όπως συνέβη σε άλλες χώρες όπως πχ η Ισπανία. Θα μπορεί να το διαχειριστεί πολιτικά. Αλά και με δεδομένη την κατάρρευση στην αγορά ακινήτων, σε τι αποτιμήσεις μπορεί να ελπίζουν οι τράπεζες για να καλύψουν κεφαλαιακές ανάγκες; “Σκοτωμένα” θα βγαίνουν στο σφυρί τα περιουσιακά στοιχεία. Με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Γι αυτό οι τραπεζίτες νιώθουν ότι έχουν μπροστά τους μία… κινούμενη άμμο. Μία παγίδα που μπορεί να δρομολογήσει μία εντελώς διαφορετική κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα  ενόψει και των πανευρωπαϊκών stress tests της επόμενης χρονιάς.
Υπό αυτές τις συνθήκες, το όνειρο του «ελατηρίου» στην πορεία των τραπεζών, δείχνει να μένει όνειρο απατηλό.
Κι αυτό γιατί, οικονομικά φαινόμενα “ελατηρίου” συμβαίνουν σε ανεπτυγμένους λαούς. Στη Βενεζουέλα των Βαλκανίων, με 5 εκλογές, μόνο καφενεία και σουβλατζίδικα  θα “εκτινάσσονται”.
Επενδύσεις, το 2018 -2019, δεν θα κάνει  κανείς στην Ελλάδα. Κάποιες μελλοντικές, λόγω αποκρατικοποιήσεων, είναι ήδη γνωστές. Οι σοβαροί επενδυτές – εγχώριοι και ξένοι – (που δεν περιμένουν κρατικούς “μποναμάδες”) όσο αντιλαμβάνονται  το διετές εκλογικό μπάχαλο, 2018-2019, μαζί και με πιθανό δημοψήφισμα, θα μας αφήνουν να βράζουμε στο ζουμί μας. Και έχουν την γνώση ότι στην Βαλκανική Ελλάδα, αντίγραφο της Βενεζουέλας (από την δεκαετία 1975-1985  και μετά)  μεγάλα  θύματα (ανάμεσα σε πολλά άλλα) είναι και οι ιδιωτικές επενδύσεις και η μονίμως  υπό διωγμό ιδιωτική πρωτοβουλία. Εκτός  εκείνων που  μπαίνουν  κάτω  από την “ομπρέλα” του κρατικοδίαιτου επιχειρηματία.  Πόσοι επιχειρηματίες θα βρεθούν να επενδύσουν το 2018-2019 όταν (σήμερα) το κράτος τους χρωστάει πάνω από 6 δισ. αλλά, από πάνω, τους ζητάει (χωρίς συμψηφισμό)  ΕΝΦΙΑ και για τις τουαλέτες των εργοστασίων.
Αλλά, το όνειρο του “ελατηρίου” για τις τράπεζες θα είναι μόνο οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί. Άλλωστε αυτό ονειρεύεται και ο διοικητής της ΤτΕ για να συνεχίζει να καλύπτει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές και τους τραπεζίτες που είναι φιλαράκια του. Ως και 4ο μνημόνιο ονειρεύεται αν δεν υπάρξει άμεσα λύση για το χρέος, καθώς προειδοποιεί ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι η σοβαρότερη πρόκληση που αντιμετωπίζει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και η ελληνική οικονομία. Βέβαια ούτε κουβέντα για την μη τήρηση του κώδικα δεοντολογίας των τραπεζών (ν.4224/2013) που άλλα λέει και άλλα εφαρμόζουν οι τράπεζες, και ούτε λόγος για τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΚΤ για τα κόκκινα δάνεια και των εξωδικαστικό συμβιβασμό.