Γ. Αρβανιτίδης: Οι πολίτες ζητούν λύσεις στα καθημερινά προβλήματα και ανθρώπους ικανούς να τις υπερασπιστούν

Συνέντευξη του βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης Γιώργου Αρβανιτίδη (Δημοκρατική Συμπαράταξη) στον αρχισυντάκτη του TheCaller Κωστή Μοσχολιό (07.06.2017)

Σχεδόν 2,5 χρόνια από την ανάληψη της κυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η χώρα έχει «ζήσει» εκλογές, δημοψήφισμα, 3ο Μνημόνιο και πριν λίγο καιρό το λεγόμενο 4ο Μνημόνιο. Ποιος είναι ο απολογισμός της κυβέρνησης Τσίπρα;

Όπως είπα και σε μια πρόσφατη ομιλία μου στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας από εδώ και στο εξής θα παλεύει να πείσει τον ελληνικό λαό ότι είναι ο καλύτερος διαχειριστής του μνημονίου. Αυτός είναι ο απολογισμός του. Μόνο αυτό του έμεινε. Από την δυναμική και τις προσδοκίες που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, στις αποσκευές τους σήμερα υπάρχει μόνο το γκουβέρνο. Ούτε κι εκεί, όμως, δείχνουν ικανοί να τα καταφέρουν. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η καμπή που βρισκόμαστε σήμερα θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Διανύουμε τη φάση που τα στρατηγικά αδιέξοδα του ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπονται σε στρατηγικά αδιέξοδα για τη χώρα. Αυτό, ξέρετε, δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση, ειδικά, όταν στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται μια Κυβέρνηση με μηδενική αξιοπιστία εντός και εκτός συνόρων.

Η σύνδεση της διαπραγμάτευσης και της αξιολόγησης με το χρέος φαίνεται πως γύρισε «μπούμερανγκ» για την κυβέρνηση. Εκτιμάτε ότι μπορεί να πάρει κάτι θετικό η χώρα μας στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου;

Ακόμα κι αν καταφέρουν να πάρουν πίσω την απόφαση του Eurogroup του 2012 για το χρέος – μια απόφαση που οι ίδιοι πέταξαν στα σκουπίδια το 2015 – η χώρα θα έχει χάσει τρία πολύτιμα χρόνια. Επιτρέψτε μου, όμως, να πω κάτι που πολλές φορές μας διαφεύγει. Για ακόμα μια φορά η Κυβέρνηση κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς πρόταση, με το χέρι απλωμένο να πάρει ότι της δώσουν οι δανειστές. Δεν γίνεται έτσι. Η Κυβέρνηση οφείλει να καταθέσει τη δική της πρόταση αναδιάρθρωσης του χρέους και να εξηγήσει τόσο στον ελληνικό λαό, όσο και τους δανειστές, πώς η διαδικασία αυτή θα επηρεάσει την ανάπτυξη. Αυτό είναι το κρίσιμο. Αυτό περιμένουν οι πολίτες από την ηγεσία της χώρας.

Πολλοί πιστεύουν πως η κυβέρνηση Τσίπρα θα εξαντλήσει την 4ετία και μόνο ένα «ατύχημα» ίσως αναγκάσει την κυβέρνηση να πάει σε πρόωρες εκλογές. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;

Πάντα οι πρόωρες εκλογές συνδέονται με κάποιου είδους «ατύχημα». Διαφορετικά όλες οι Κυβερνήσεις θα εξαντλούσαν την 4ετία. Θα σας πω, όμως, το εξής. Το κρίσιμο ερώτημα είναι τι είδους «ατύχημα» μπορεί να προκαλέσει την πτώση της Κυβέρνησης. Αν το «ατύχημα» σχετίζεται με εκλογικούς τακτικισμούς του Μεγάρου Μαξίμου, τότε μικρό το κακό θα πω εγώ. Αν, όμως, το «ατύχημα» σχετίζεται με την εθνική οικονομία και την γενικότερη προσπάθεια εξόδου από την κρίση, τότε η επόμενη μέρα για τη χώρα θα είναι πολύ πιο δύσκολη από αυτό που ζούμε σήμερα. Αυτός είναι και ο λόγος που η Δημοκρατική Συμπαράταξη ζητά επίμονα άλλη Κυβέρνηση, Εθνική Συνεννόηση, Εθνικό Σχέδιο Εξόδου από την Κρίση. Είναι κρίμα και άδικο οι θυσίες του ελληνικού λαού να πάνε χαμένες επειδή η σημερινή Κυβέρνηση είναι κατώτερη των περιστάσεων.

Θα ήθελα το σχόλιό σας για τις αιχμές του Γερμανού ΥΠΟΙΚ κ. Σόιμπλε ότι η χώρα μας «δεν κατήργησε τα φορολογικά προνόμια των εφοπλιστών», γεγονός που προκάλεσε και την οργίλη αντίδραση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών.

Ακούστε. Τα πράγματα στη ζωή τα αντιμετωπίζει κανείς με δύο τρόπους. Υπάρχουν οι άνθρωποι που έχουν «μια λύση για κάθε πρόβλημα», υπάρχουν όμως και οι άνθρωποι που έχουν «ένα πρόβλημα για κάθε λύση». Δυστυχώς, ο κ. Σόιμπλε αποδεικνύει καθημερινά ότι ανήκει στην δεύτερη κατηγορία. Η ελληνική ναυτιλία είναι από τους λίγους τομείς οικονομικής δραστηριότητας που η χώρα μας τα πηγαίνει καλά. Έχουμε τον πρώτο σε χωρητικότητα στόλο παγκοσμίως, έχουμε εξαιρετικούς Έλληνες ναυτικούς, έχουμε σημαντική τεχνογνωσία στην ναυπηγοεπισκευή. Αν, λοιπόν, ο κ. Σόιμπλε θέλει πραγματικά να βοηθήσει τη χώρα μας, ας επικεντρώσει τις προσπάθειές του εκεί που πραγματικά έχουμε ανάγκη· στην ελάφρυνση χρέους και στην ενίσχυση της παραγωγικής μας βάσης. Όλα τα υπόλοιπα είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις».

Στη Βουλή η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι 3η δύναμη, ωστόσο στις δημοσκοπήσεις, παρά την αρχική άνοδο, παρατηρείται τώρα τελευταία μια στασιμότητα στα ποσοστά του κόμματος με αποτέλεσμα σε ορισμένες έρευνες να βρίσκεται στην 4η ή ακόμη και 5η θέση. Πως το εξηγείτε αυτό;

Το ΠΑΣΟΚ έκανε συγκεκριμένα λάθη τα οποία πλήρωσε ακριβά. Βρεθήκαμε σε απόσταση με τις κοινωνικές δυνάμεις που μας στήριξαν για 40 ολόκληρα χρόνια. Έχουμε κάνει την αυτοκριτική μας, έχουμε εντοπίσει τα λάθη μας και έχουμε πλέον την εμπειρία να μην τα επαναλάβουμε. Η εμπιστοσύνη, όμως, θέλει χρόνο για να οικοδομηθεί και έχουμε αποφασίσει να την χτίσουμε σε γερές βάσεις. Η προσπάθεια που καταβάλει η Φώφη Γεννηματά να ενώσει την παράταξη και να την καταστήσει ξανά νικηφόρα ήδη αποδίδει καρπούς. Αυτή τη στιγμή τα στελέχη μας σε όλη τη χώρα κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια για να δημιουργήσουν την πρόταση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για μια Ελλάδα ισχυρή και παραγωγική, μια Ελλάδα που θα βρει ξανά την θέση που της αρμόζει στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. Είμαι αισιόδοξος ότι με σκληρή δουλειά και καθημερινή επαφή με τους πολίτες θα τα καταφέρουμε.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη οδεύει προς Συνέδριο σε λίγες μέρες. Εσείς προσωπικά τι περιμένετε από αυτό το Συνέδριο;

Για μένα επιτυχία θα είναι να εξηγήσουμε πειστικά στους πολίτες πως δεν πρόκειται να επιστρέψουμε σε μια Ελλάδα ισχυρή και ευημερούσα αν δεν φτιάξουμε τον πλούτο που μας λείπει. Και φυσικά να εξηγήσουμε πώς η διαδικασία αυτή μπορεί να αποκτήσει προοδευτικό πρόσημο ώστε τα οφέλη της να επηρεάσουν στο σύνολό της την ελληνική κοινωνία και όχι μια μικρή ή μεγαλύτερη ελίτ. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω τι εννοώ.

Το 2015 είχαμε ένα ΑΕΠ κοντά στα 175 δις €, στο οποίο συνέβαλαν περίπου 100 κλάδοι οικονομικής δραστηριότητας. Αν προσθέσουμε τα ποσοστά όλων των κωδικών του πρωτογενή τομέα, με τους υπόλοιπους κωδικούς που περιέχουν τη λέξη «παραγωγή», θα δυσκολευτούμε να περάσουμε το 8%. Άρα το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να δούμε πώς συντίθεται το ΑΕΠ της χώρας στο σύνολο, ανά κλάδο, ανά προϊόν και ανά γεωγραφική περιοχή. Και πάνω σε αυτά τα δεδομένα, να χτίσουμε τοπικά σχέδια ανάπτυξης που θα αξιοποιούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε περιοχής. Τέρμα οι γενικότητες, τέρμα η λογική του «πάρτε όλοι από λίγο». Η χώρα χρειάζεται χθες σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης με ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση ώστε να αντέχει στον χρόνο και τον διεθνή ανταγωνισμό.

Τι απαντάτε σε όσους λένε πως «το ΠΑΣΟΚ έχει πεθάνει» και ότι χρειάζεται ένα νέο κόμμα, με νέο όνομα και νέα πρόσωπα;

Το νέο καθορίζεται με πολιτικούς όρους, όχι με το πιστοποιητικό γέννησης, ούτε με επίκληση σε αυθεντίες. Ακούστε. Αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία υποφέρει. Πιστεύετε ότι ασχολείται κανείς με αυτή την ατζέντα; Οι πολίτες ζητούν λύσεις στα καθημερινά τους προβλήματα και ανθρώπους ικανούς να τις υπερασπιστούν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι ότι η κοινωνία πιστεύει πως στη Βουλή ασχολούμαστε μόνο με τα δομικά προβλήματα της εθνικής οικονομίας και οι πολίτες τα δικά τους προβλήματα τα παλεύουν μόνοι τους. Αυτά είναι τα κρίσιμα ζητήματα που πρέπει ο πολιτικός μας χώρος να απαντήσει. Όλα τα υπόλοιπα αυτή τη στιγμή αφορούν μόνο όσους τα αναπαράγουν.

Πριν λίγες μέρες είχαμε την επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων, ενώ στις 23 Ιουνίου συμπληρώνονται 21 χρόνια από τον θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην αναγνώριση της Γενοκτονίας. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για τους Έλληνες του Πόντου;

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο θέμα αυτό, όπως έκανε και σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την πατρίδα μας. Όπως τόνισα προ ημερών και στην ειδική συνεδρίαση της Βουλής, το χρέος της ελληνικής πολιτείας παραμένει διπλό. Χρειαζόμαστε συντεταγμένες πρωτοβουλίες για τη διεθνή και ευρωπαϊκή αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, στο πλαίσιο των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των Ευρωπαϊκών Θεσμών. Χρειαζόμαστε, όμως, και συλλογική προσπάθεια για να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας το μεγαλείο ψυχής των Ελλήνων του Πόντου.

Οι Έλληνες του Πόντου μας δίδαξαν με το πάθος τους, τι σημαίνει αγώνας για επιβίωση, προκοπή, πρόοδο, ευημερία και πολιτισμό. Μας δίδαξαν τι σημαίνει να ξεκινάς από την αρχή, να μην υποκύπτεις, να σηκώνεσαι στα πόδια σου και να τραβάς μπροστά ξανά. Αυτό είναι κουλτούρα, είναι πολιτισμός, είναι στάση ζωής. Και αυτή η στάση ζωής, αυτό το παράδειγμα, είναι χρέος μας να περάσει στην επόμενη γενιά.