Α. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τα δύο ΟΧΙ του ολλανδικού λαού
Οι προχθεσινές γενικές εκλογές στην Ολλανδία, παρά τους αγχώδεις πανηγυρισμούς των κύριων εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Τεχνοδομής, ανέδειξαν ανάγλυφα τις αντιδράσεις των πολιτών στην οικονομική και κοινωνική πολιτική που ασκείται από την ΕΕ.
Το κόμμα του νεοφιλελεύθερου πρωθυπουργού Ρούτεν διεσώθη με σημαντικές απώλειες, στην πρώτη θέση όχι εξαιτίας της οικονομικής πολιτικής που αποδοκιμάστηκε από τον ολλανδικό λαό, αλλά από την υιοθέτηση εκ μέρους του της ακροδεξιάς αντιμεταναστευτικής/αντιμουσουλμανικής ατζέντας του Βίλντερς και την επίδειξη «πατριωτικού πνεύματος» έναντι του Ερντογάν, με την απαγόρευση των ομιλιών Τούρκων υπουργών.
Οι συνεταίροι του στην κυβέρνηση σοσιαλδημοκράτες (σημαίνον στέλεχος των οποίων είναι και ο γνωστός μας κ.Ντάισελμπλουμ, Πρόεδρος του Eurogroup) υπέστησαν κυριολεκτικώς πανωλεθρία πληρώνοντας την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Οι ριζοσπάστες αριστεροί πράσινοι και το σοσιαλιστικό-μαρξιστικό κόμμα πολλαπλασίασαν τη δύναμή τους εκφράζοντας μεγάλο μέρος του λαού και της νεολαίας που απέρριψε την κυβερνητική και ευρωπαϊκή πολιτική.
Αλλά και το κόμμα των συνταξιούχων διπλασίασε τη δύναμή του εκφράζοντας την αντίθεση μεγάλου τμήματος του ολλανδικού λαού για τη μείωση των συντάξεων και τη συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών. Ίδιες περίπου αντιδράσεις είχαν και οι ψηφοφόροι των κεντρώων κομμάτων που πιθανόν να συμμετάσχουν στη νέα κυβέρνηση.
Οι πανηγυρισμοί, ως εκ τούτου, των ευρωπαίων ιθυνόντων είναι παραπλανητικοί αφού μετατοπίζουν το ειδικό βάρος των ολλανδικών εκλογών στη δεύτερη θέση που κατέκτησε ο Βίλντερς αν και αύξησε σημαντικά τη δύναμή του. Μεγέθυναν δηλαδή τη δημοσκοπική επιρροή του παλιού συνεταίρου σε προηγούμενες κυβερνήσεις του νυν πρωθυπουργού για να διασαλπίσουν προς κάθε κατεύθυνση ότι κατατροπώθηκε τάχα το φάντασμα της δεξιάς στην Ολλανδία και να μετατοπιστεί η προσοχή της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, όχι στην καταδίκη της εκπορευόμενης από την Ευρώπη οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, αλλά στη μη επικράτηση του ξενοφοβικού κόμματος.
Αλλά η αλήθεια είναι αμείλικτη και τη βιώνουν ακόμη και οι πολίτες των χωρών «της πρώτης ταχύτητας»: είναι η οικονομική και κοινωνική πολιτική της λιτότητας και της παράδοσης του ευρωπαϊκού οράματος στις πολυεθνικές και στο χρηματιστικό κεφάλαιο που καταστρέφει την κοινωνική συνοχή και το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.
Ατνί λοιπόν των πανηγυρισμών της πρόσκαιρης ανακούφισης από τον ακροδεξιό εφιάλτη, η ΕΕ πρέπει κατεπειγόντως να αλλάξει πολιτική, να καταργήσει το ολοένα αυστηροποιούμενο Σύμφωνο Σταθερότητας και τα απορρέοντα από αυτό Μνημόνια και να προχωρήσει στον δρόμο της ουσιαστικής σύγκλισης, της αναστήλωσης του Κοινωνικού Κράτους, της χρηματοδότησης της ανάπτυξης και της δημιουργίας νέων θέσεων πλήρους και ασφαλισμένης εργασίας.
Για την ΕΝΥΠΕΚΚ
Ο Πρόεδρος
Αλέξης Π. Μητρόπουλος