Τρέμουν για τις θέσεις τους οι τραπεζίτες

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Οι καθυστερήσεις στη θεσμοθέτηση του εξωδικαστικού συμβιβασμού, των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και τη δικαστική ασυλία των τραπεζικών στελεχών κάνει τους τραπεζίτες να τρέμουν για τις θέσεις τους στις διοικήσεις των τραπεζών. Γιατί σε λίγο έρχονται τα stress test των τραπεζών και ήδη το ΔΝΤ λέει ότι θα χρειαστούν 10 δις ευρώ για να περάσουν οι ελληνικές τράπεζες τα τεστ επιδόσεων για τα κόκκινα δάνεια. Κι αν δεν τα περάσουν, τότε οι δανειστές θα τους δείξουν την πόρτα της εξόδου, ή μάλλον θα τους εκπαραθυρώσουν κανονικά για να βάλουν στη θέση τους δικά τους στελέχη. Αλλά και ο Γ.Στουρνάρας, θα πρέπει να εξηγήσεις στους δανειστές τα ανεξήγητα. Γιατί δηλαδή η Τράπεζα της Ελλάδος, ως φορέας που εποπτεύει και ελέγχει τις τράπεζες, και ο ίδιος ως διοικητής αυτού του φορέα, δεν έκαναν απολύτων τίποτα όλο αυτό το διάστημα για να προχωρήσει η μείωση των κόκκινων δανείων. Γι αυτό οι τραπεζίτες ξεκίνησαν μια απέλπιδα προσπάθεια πίεσης τόσο της κυβέρνησης όσο και βουλευτών όλων των κομμάτων, για να πείσουν ότι χωρίς εξωδικαστικό συμβιβασμό, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και νομική ασυλία τραπεζικών στελεχών μπορεί να τιναχθεί στον αέρα το τραπεζικό σύστημα. Αλλά ούτε σκέψη δεν κάνουν να προτείνουν στους δανειολήπτες αντικειμενικές ρυθμίσεις των δανείων τους, απαλλαγμένες από παράνομους γενικούς όρους συναλλαγών που ανεβάζουν το ποσό του κεφαλαίου και των δόσεων των οφειλών τους.

Οι Έλληνες τραπεζίτες βλέπουν ότι δεν υπάρχει διάθεση να βρεθεί μια συμβιβαστική φόρμουλα και από τις ολιγωρίες, τις διαφωνίες και τις παρατάσεις ο εξωδικαστικός συμβιβασμός οδηγείται στις καλένδες. Γι αυτό στέλνουν ξεκάθαρη προειδοποίηση προς την κυβέρνηση και συνολικά στο σύστημα, τονίζοντας ότι τα μεγάλα εμπόδια που έχουν ανακύψει σε εξωδικαστικό συμβιβασμό, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ασυλία τραπεζιτών μπορεί να τινάξουν στον αέρα την προσπάθεια του κλάδου να ανακάμψει και να οδηγήσουν τράπεζες και εθνική οικονομία σε καθοδικό σπιράλ.
Ο εξωδικαστικός συμβιβασμός που θεωρείται μείζονος σημασίας για τον τραπεζικό κλάδο, οδηγείται στις καλένδες. Ο βασικός στόχος είναι οι βιώσιμες εταιρίες που με κατάλληλη υποστήριξη θα μπορούσαν να διασωθούν. Οι τραπεζίτες προσπαθούν να μας πείσουν ότι χωρίς τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, είναι ξεκάθαρο ότι η πλειοψηφία των προβληματικών επιχειρηματικών δανείων δεν θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί και το αδιέξοδο θα είναι πολύ ζημιογόνο για τις τράπεζες. Οι Έλληνες τραπεζίτες βλέπουν ότι δεν υπάρχει διάθεση να βρεθεί μια συμβιβαστική φόρμουλα και από τις ολιγωρίες, τις διαφωνίες και τις παρατάσεις ο εξωδικαστικός συμβιβασμός οδηγείται στις καλένδες.
Μεγάλο και φλέγον ζήτημα για τις ελληνικές τράπεζες είναι οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν στοχευμένη λύση για τις τράπεζες, ειδικά στα επιχειρηματικά δάνεια και τις εγγυήσεις – ακίνητα που φέρουν. Οι τραπεζίτες  προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι στόχος τους προφανώς δεν είναι το σπίτι ενός απλού πολίτη που οι τράπεζες όχι μόνο δεν θα κερδίσουν αλλά θα παγιδευτούν σε κυκεώνα προβλημάτων. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα βοηθούσαν σοβαρά κυρίως τα επαγγελματικά ακίνητα που έχουν κατασχεθεί να πωληθούν και έτσι οι τράπεζες να ανακτήσουν μέρος προβλέψεων και να καλύψουν μέρος των τεράστιων ζημιών που έχουν εμφανίσει. Αλλά δεν μας λένε τι θα κάνουν μόλις τελειώσουν με τα επαγγελματικά ακίνητα. Παρ’όλα αυτά, η κυβέρνηση φαίνεται και αυτό το μεγάλο ζήτημα να το οδηγεί στις καλένδες. Πλέον οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα ξεκινήσουν από το 2018 και με ερωτηματικό αν θα ξεκινήσουν και εκείνη την περίοδο.
Αλλά και στη νομική ασυλία των τραπεζιτών βλέπουν να υπάρχουν σοβαρά εμπόδια ναρκοθετώντας όπως λένε, κάθε προσπάθεια επίλυσης των βασικών προβλημάτων που έχουν προκαλέσει τα κόκκινα δάνεια και τα πάσης φύσεως. Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι το ζήτημα της αμνηστίας των τραπεζιτών τελικώς θα ενσωματωθεί σε νομοσχέδιο του υπουργείου δικαιοσύνης και έτσι θα προχωρήσει έστω και ημιτελώς το ζήτημα αυτό.
Οι τραπεζίτες υποστηρίζουν ότι χωρίς εξωδικαστικό συμβιβασμό, χωρίς ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και χωρίς νομική ασυλία των τραπεζιτών, είναι ορατός ο κίνδυνος να χαθεί ο έλεγχος και να αποτύχει η προσπάθεια εξυγίανσης όπως λένε, ενός προβλήματος 106 δισεκ. που είναι τα κόκκινα δάνεια,  ή του 58% του ΑΕΠ και να καταρρεύσει και μαζί θα καταρρεύσει και η δήθεν προσπάθεια οι τράπεζες να στηρίξουν την οικονομία και μαζί θα καταρρεύσει και η προσπάθεια η οικονομία να ανακάμψει.

Αυτά όμως είναι δικαιολογίες για τον απλό κόσμο. Στην πραγματικότητα φοβούνται ότι θα καταρρεύσουν οι ίδιοι. Φοβούνται ότι θα χάσουν τις καρέκλες τους στις διοικήσεις των τραπεζών και μαζί τους παχουλούς μισθούς τους. Φοβούνται για το μέλλον τους. Ούτε την ελληνική οικονομία σκέφτονται, ούτε τα κόκκινα δάνεια, ούτε το πώς θα χρηματοδοτήσουν τις ελληνικές επιχειρήσεις. Σκέφτονται μόνο πώς θα καταφέρουν να επιβιώσουν. Γι’ αυτό καλύτερα μιας και είδε ο Έλληνας και ένιωσε στο πετσί του το  τι εστί διάσωση των τραπεζών,  να εφαρμοστεί το Ισλανδικό μοντέλο, να κλείσουν  τα μαγαζάκια τους για να αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη έστω και αργά.